ersinkurt

I  Bir kez olsun aç gözlerini seyret  Ve lütfet de kulaklarına çivile sesimi  Uzağımda olmanın en yakınındayız şimdi  Nankörlük bu yaptığın  Bir çocuğun geleceğinden çaldığım zamanı  Bölüştüm ben seninle  Bunu anlamamış olamazsın.  Sonra genişçe halılar serdim ayaklarına  Parmaklarına gümüş yüzükler taktım  Parmakların kimin sıcağıyla yanıyor şimdi?  Sonra ellerin anlamsızdı önceleyin  Toz bulutu ellerini anlamlandıran ellerim kırılsın.  II  Bağışla, elimde olmadan çekimine giriyorum yine apansız  Bunu söylemek bana düşmez ama gözlerin çok güzel  Pınarlarından Kan Irmağı akarken de öylelerdi  Baban ölmüştü o yıl, hatırlıyorum  Ve oğlan çocukları gibi kazınmıştı saçların  Sanki senin için herkes o yıl ölüverdi  Ah! Bir bilsen ne üzücü ''herkes'' olmak.  III  Varsayımlara sığınmak istiyor benliğim  Tut ki canın yine gezmek istedi  Tut ki Avşa'dayız  Bütün eve dönüş vapurlarını kaçırmışız senin yüzünden  Yabancısıyız ya Avşa'nın kimseleri tanımıyoruz,  Hiç kimseyi

İçimde heyecan yaratmaya meyilli bütün kelimeleri Sürgüne yolladım Umudun canı cehenneme Dağıttım sahte şölen alanındaki davetlileri Kadehlerden en sevdiğim kadının ismini döktüm yere Hiç acımadı canım Kör karanlıkta çıkardım aklımı sakladığum kaplardan Gözüm, hep aldanmışlığıma ilişti Duygular çıkıp mantık girince devreye Yolum gerçeklikle kesişti Bunalım anlarımda kalbimden kriz geçirdim İğne deliklerine Şımarmasına müsaade ettim kuzgunların Güneşi tuttum, güneşi tuttum bir daha hiç doğmasın diye Sımsıkı ördüm gür saçlı kadınların beliklerine ''Güven'' gibi sahte bir kelimeyi tüttürdü durdu bacam İhaneti ''açık şampanya'' ile karıştırıp boyadım duvarlarımı Bir utanç abidesine dönüştü salonum Soğuk duvarlarıma her bakışımda ismin geçti aklımdan Hatırlamak istemedim, kötü hatıralarımı Bir kere kapıldı artık aklım anafora Durgun denizler bile korkutur gayrı gözümü, Elimde değil! Akrebin iğnesiyle karıştı şüphe kanıma Şüphe; illet bir zehir.

Dünya dapdar bir gömlek üzerime.  Giyinemedim hiç.  Usta bir terzi çok uğraştı genişletmek için.  Annemden hatıra hüzünlerim pile yaptığından  Kilo aldım.  Olmadı.  Açın bu dikişleri şık durmadı üzerimde.  Yeniden işleyin beynimi.  Yeniden, yeniden, yeniden.  Kötü hatıraları silin belleğimden.  Acıya katlanmak çok zor.  Artık dayanamam!  Yalvarırım size bu kez kanserden ölmesin annem.  Unutturun.  Çünkü bilmek istemiyorum.  Ergenliğimden ezber ettim.  Hep soğuktur, küçüktür, hüzünlüdür  Hastane odalarındaki refakatçi sandalyeleri.  Çok iyi bilirim.  Merhamet başka bir şeydir.  Soğuk kış günlerinde hükümlülerin sevkinde  Hükümlülerden daha çok üşür gardiyanların elleri.  Açın dünyanın pervazlarını.  Kabıma sığamıyorum.  Genişlesin genişleyebildiği kadar coğrafyalar.  Çağdaş bir anayasa tutsun ellerimiz.  Özgürlüğü kazıyın hafızama.  Görmedim.  En azından bileyim nasıl bağırırmış meydanlarda insanlar.  Adalet varsa şüphesiz güzeldir yaşamak.  Tanık olmak istiyorum haklıyken güçsüzün kaza