ersinkurt

Bırak şiir olup akayım sana oluk oluk Türkü olup dilleneyim Bırak gözyaşlarından özgürce aksın şarkılar Yağmurlar ıslatsın saçlarını Ve izin ver, seni annem kadar seveyim.

Bugün, hiç dostane karşılamadı beni sabah İçimde tarifsiz bir huzursuzluk Aynada gördüğüm yüz solgun, Aynada gördüğüm yüz bezgin, Aynadaki yansımam bedbaht Yine sahte bir ''iyiyim'' giyinmeli Yine sahte bir ''güçlüyüm'' kuşanmalı bugün Sonra, saçma sapan gülücüklerle donanıp baştan aşağı Yalandan da olsa eşe dosta hâl hatır sormalı Benim cevabım ise hep ''iyiyim'' olmalı Yani herkes, hayatta en iyi bildiği şeyi yapmalı Ben ''-muş'' gibi gözükmeliyim mesela Mutluymuş gibi Senden sonra mutlu sanmalılar hâlâ beni Oysa her zerrem seninle dolu Ama ertelemenin anlamı yok Hadi başlasın maskeli balo. 

Biliyorum, Öldüğümde basite indirgenecek ifadesizliğim Yollarım karıncalanacak Kral kim, Kim soytarı anlaşılmayacak Dostlarım, Sizlerden tek isteğim Bütünümü bir söğüt gölgesine defnedin, Çürümeyeceğim... Ve bir damla su olsun dökmeyin toprağıma Söz aldım, Kabrimi söğüt yaprakları sulayacak.

Üç yudumda çözümleyebilirim seni Tabii, töhmet altında kalmayacaksa bilim Adet günlerini kirlenmenden saymam Soymam entrikalı oyunlarından enseni Ve yeterince kızsam da sana Çıkarmam ipliğini pazara Güven bana, Sevdamızın gücü adına Sağlam mucizeler yeter bize Ateş yakabildi mi İbrahim'i, Bakire bir anadan doğmadı mı İsa, Ya da Musa bütün inancıyla Asasını vurup yol açmadı mı denizde? Ama ölümlü olduğumuz gerçeği unutulmasın Kalıcı yaşamaya şartlanmasın parmaklarının kıvrımı Biliyorsun ki her gece basitçe ölen bizleriz, kazara Kanıksamak: Alacakaranlıkta mendillere   Kan tükürmesi ciğerlerimin  Ucu açık acılar sonlu olmasaydı dayanamazdım, Dilim mutlaka birkaç kemiğe dadanırdı Kırılmak için Fırsat buldukça gözlemledim Bazen papyonlardan çok daha değersiz olabiliyor  Yalancı sevinçler Zaten değil midir ölümler de böyle? Böyle değil midir zaten ölümlere gitmeler? Sancılı, yıkıcı ve gereksiz... Tutarsız her üç cümlemin ikisinden övünç akıyor Sana bir utancımı açmak peydah oluyor  Her

Sitemkâr bakınma etrafa, Bahtımız icabı Kötü günlerin merkezinde indik. Utanma, Biz istemedik çölde bedevi olmayı. Çabalama, Bokumuzda boğulmayı birileri nasılsa öğretir Şimdi yalnızca anın acısına ortak ol Çam ağaçları sahte, Makineler üzerimize yapay kar yağdırıyor  Dışarıda esamesi okunmuyor kışın. Dünya erinçsiz bir cümbüş alanı... Şaşkın paydaşların bakışları Havai fişeklerin gökteki raksına odaklanmış Tüm talihsizler piyango biletlerini yırtıyorken Kurnaz devlet halkına yeni zamları müjdeliyor Herkes başka anlamlar yüklüyor  Önüne serilen bembeyaz kâğıda Sadece rakamlardır değişen ''Kasa'' her zaman kazanır, unutma! Sen neden geldin ki eskiyecek yıl?