ersinkurt

Tek yanlışınla, Bütün doğrularını unutturdun bana.

Mutluluk yoksunu evimde bir pazar sabahı; Tül aralık, Perde aralık Odamda dağınıklık almış yürümüş Bir ben eksiğim odada Odam hâlinden şikâyetçi, odam hâlinden yakınmakta Odam dağınık Bir yalnızlık dolaşmakta koridorda Her hâlini görüp gözetlemekteyim aralanmış kapıdan, Kapım aralık Noel baba erken atmakta baca deliğinden Bu seneki hüznümü Ve bu hüzün ötekilere hiç benzememekte Aslında kapıdan da verebilirdi hediyemi Çünkü, kapı aralık Bir yalnızlık ki bu seferki yalnızlık Diğerlerine hiç benzememekte Hiç gidesi de yok bu sefer Demir attı odamın tam ortasına Ve güz de erken bitti sanki bu yıl Önümüz kış mevsimi, önümüz aralık Bu yıl, yıllardan hangi yıl Bu kış mevsimi gördüğüm kaçıncı kış Ya aralık kaçıncı aralık? Aklım hep sende, aklım senin oralı bugünlerde Kalbim aralık Bıktım, usandım bu dağınıklıktan Gelsen de yine toparlasan beni diyorum Gelsen de bitse bu dağınıklık Bir son bulsa bu rezillik Zaten gelirsin diye kapı aralık hep Cam aralık Hadi gel top

Birden oluşuverdi her şey Korkunç bir hızla yeşerdi ağaç Devasa dağlar fışkırdı yerden, asimetrik Ana rahmine ruh üfledi melek İşte böyle başladı macera. Zaman amansızca kovaladı zamanı,  Büyüdüm Amacım yalnızca ileriye bakmaktı Karşı cam güzeliydin de Öylelikle ellerini gördüm. Bazen geç olur rastlaşmalar Küçücük bir havzada iki ceylandık oysa, Asi, asil ve muktedir... İki koldan salınan iki ayrı ırmak gibi karşılaştık Alışamadık ve açılamadık derinlerine yüreklerimizin Sen hep ciğerimi deldin sözlerinle Bense bulutlara ateş ettim, öylesine. Aklıevveldim Umursamadan düşlerimi ölüme sürükleyen yaralarımı Sonsuzluk ovasında şahlanan atlara özendim Hıçkırıklarımı ve hırçınlıklarımı da katıp önüme Çoğu kez sana gelmeyi denedim Gördüm ki; gücüm var, gereği yok, Vazgeçtim.