ersinkurt

Çok oldu yörüngelerimin düzleminden sapalı Vapurları kaçtır kaçırdım işim karşıdayken Az olsa da inancım mahyaları sevdim ama İsterim ki sırf bu yüzden günahlarımı bağışlasın Tanrı Burnumun ucunu göremezken Gördüm, Kapanan köy yolları dinsiz ulağıymış esaretin Hürriyeti neresinde yakaladıysam yakaladım ömrümün Anladım, Baharın müjdecisiymiş toprağı yaran papatyanın sarısı Eskimiş bir sedirin özeti gibidir yüreğim Derinleri kıymetlidir fakat Güneşi gibidir kışın Eş değerdir yıllanmış bir şarapla Ve arabı gibidir en mutlu fotoğrafların Yüreğim eskimiş bir sedirin özeti gibidir Acıyacaksanız ona acıyın. Bir avuç mutluluğa açken bıçkın gençliğim Yolumda serviler boyunca uzadı sıkıntılar Gücüm tükense de Küflü bir Dünya'yı parlatmaya çabaladım ama Toy boynum boy aynalarında çırılçıplak göründü Sığlarında çırpındım kirli suların Yaşım, başıma bela Sağlam şairlerin şiirken öldükleri çağdayım.

Farz et akıl tutulmasıydı yaşadığımız Sevişmelerimiz, öpüşmelerimiz El ele gezişlerimiz hep yalan Farz et ki bir parçası eksik yapbozduk biz seninle Tamamlanmaya çok yaklaşmışken Asla bir bütün olamayan.

Ürkek ayaklarımda Geçmiş zamanlara ait bir yol yorgunluğu Nereye gidiyorum bilinmez Ensemde yakıcı güneş Aklımda sen Aklımda aşk Kalbimde derin bir sızı Ruhumda telaş Gözlerim nemli Gözlerim ıslak Gözlerimden süzülmekte istem dışı akan iki damla yaş Gel, bu meçhul yolculuğa bir son ver artık Gel çünkü gerçekten yakışmıyor Bu kadar dirayetli bir bedene Böylesi akılsız bir baş.

Şarabî bir nisan dökülüyordu takvimlerden Zaman, bizi aşkla oyalamaktan vazgeçiyordu Bir gidişin vardı ki; Yağmalanan şehirlerden kaçan insanlar gibiydin Koşuyordun... Son kez baktım itaatkâr sırtına Taştan bir heykel gibi kaskatı kesildim Ayak bileklerimden boğazıma kadar kesildim Hanidir yerinde duran kalbim yerini yadırgadı, Sızladı! Sızısı, tekrar varlığını hatırlattı O an zamanı durdurmak düşüncesi geçti aklımdan Eylemsizleştim, Düşüncem, düşüncede kaldı.