Sanrı
Ben, beni öpüşlerinin bile Bir değeri olduğunu düşünmüştüm Aldanmışım... Hayali bir düzmeceymiş gördüğüm Ben aşk sanmışım.
Kayıtlar
Gidelim Aysun Hanım
Uyandık Aysun Hanım Sahipsiz kapıların Özgürlüğe açılması gibi aralandı gözlerimiz Apaydın her yer Gökyüzü bizi uyutunca Geceliğini çıkarmış üzerinden Ve böylece tekrardan gücün büyüsüne kapılıyoruz Günahsız, yaş bir ağaçmışçasına alev alıyoruz İnsan içine girince. Pusatsız tütünsüz ve mutsuz Göz göre göre yanıyoruz Aysun Hanım. Buralarda kahrolmaktansa Gidelim Aysun Hanım Ayaklarımızın, Aklımızın, Kalbimizin götürdüğü yerlere gidelim Kuş ölülerini doldurup ceplerimize; Kaçıp kurtulalım bu itiş kakıştan. Hüzünlü ve huzurlu da yaşanılabilir Aysun Hanım Kendimiz ve kelebekler için ağlayalım en çok Ve ağlayalım uzun uzun Dünya için Dünya: Yazık ki bizim yüzümüzden kocaman bir enkaz Telaş etmeyin Aysun Hanım Aramamıza gerek yok Nasılsa huzur kendiliğinden gelir bulur bizi Siz de fark ettiniz mi Aysun Hanım? Az ağlamamız gereken şeyler ne kadar da az. Yola koyulmadan önce bilmelisiniz İlkyaz bitmedikçe ben düzelmem Aysun Hanım Ayrıca söylemiş miydim En çok