ersinkurt

Uyanır uyanmaz, birden esince aklımıza Dumanı üstünde tüten bir simidi bölüşmek Veya ukala bir sokak kedisini Kucağımıza alıp sevme dürtüsü, Bir sevinci paylaşma arzusu Uzaklık, bükebilir belimizi. Ama sıklıkla birlikte yapamıyor olsak da bunları Varlığın tenime her dokunuşunda Bilirim ki; mutsuzluk hep ihtimal dışı. Ama olur a bazen İstenç dışı, elimde olmadan Benim de herkes gibi yok yere mutsuz olacağım gelir O vakit, bir kış güneşi girer pencerenden Sıcaklığı ısıtır içimi, solgun yüzüm aydınlanır Yine, çok uzakta da olsan geçersin hayalimden Efkârlısındır, için kararmıştır, Bir akşamüstü Ankara'dan Batı'ya doğru bakarsın Ben senin için ''Eski'' bir şehirden geç batırırım güneşi An gelir, hastalanır, yorgan döşek yatarsın Burada, benim bedenimi kavurur vücudunun ateşi Sonra bir ıhlamur kaynatır içerim, rahatlarsın Her fırsatta birlikte olmamıza rağmen Korkunç derecede can yaksa da, zor olsa da ayrılık Bilirim ki; sen, bizim için

Örümcek boydan boya Ördü ağını Kurdu tuzağını odama Bakalım Böcek mi takılır Sinek mi Bilinmez Belki de aynı türden Bir dilber uğrar hanesine Merhem olur yarasına Gönül açlığı Karın açlığını bastırıverir Öyleyse Bu örümceği son görüşümdür Kim bilir Tahmin bile edilemez Rastgele örümcek Rastgele.

Biz tanışsak olay olur biliyor musun? Hecelerine ayırıyorken Henüz yeni öğrendiğim ismini Diyarbakır Surlarından ölüme atlar gece, Dünya aydınlığa erişir Bunu kimse istemez, lanetleniriz. Duyuyor musun? Biz öpüşsek kolay hallolur sorunlar Çocuklar ekmek almaya giderken Ölmezler örneğin Dönmeyin davanızdan demiş oluruz emekçilere Onurlu duruşlarıyla sevilir direnişçiler, biz de seviniriz. İkimiz, toplum onay vermeden sevişsek Ne olur hiç düşünüyor musun? Ateş pahasına olur her şey Eşkıyalar şehre iner Katiller alkışlanır Biz taşa tutuluruz Faturayı bize keser hükümet, Deliririz. İyisi mi sen hiç çıkma yoluma, İyisi mi biz uzak duralım. İnsanlar bildiğin canavar, Kötüye yorarlar her şeyi, fişleniriz.

Çabuk evrildik Çoğu şarkılaştı şiirlerin Bakışlar uzak artık samimiyetten, Başkalaştı Davetsiz süzüldü bahçemize zaman İp atladı çocukluğumuzla, seksek oynadı Yapraklar sarardığında acı sonu hatırlattı sararmak Yaşama umudumuz sönmesin diye kar yağdırdı Tanrı Yaşamdaki her şey değişik şekiller aldı Değişik şekiller verdik Yüne, kumaşa, taşa-toprağa ve hatta demire ve çeliğe Devrimsel bir başkaldırı değişim Bulaşıcı bir hastalık, aldı esaretine İyiler kötülüğe bulaştı, Kötüler iyiliğe... Şimdi kocaman bir turnusol kâğıdı dünya Acıyla yoğrulduğumuzda kırmızıya Hazla temasımızda maviye dönüşüyoruz, hızla Biteviye hiç sıkılmadan koşar adım yürüyoruz adice, adiliğe.