Denek

Ey vebalini ödeyemeyeceğimiz günah

Ey hesabını veremeyeceğimiz kurban

Utançlarımızın en masum lekesi,

Affet!

Her savaşın ortasına bırakıp seni,

Öfkeni deniyoruz.

Sabret üstüne oynanan oyunlara,

Oyulan yaralarını sen onarabilirsin yalnızca

Yine yine yine

Seni zorlu bir sınavın kollarına atıp,

Dönüyoruz.

Fakat, gözümüzden kaçmıyor çırpınışların.

Fıtratın gereği

Bir türlü oturtamadın konik duygularını

Kalbinin günahsız düzlemine.

Beceriksizliğin bir tarafa,

Bunu biz istedik

Sürekli imkânsızı gösterdik gözlerine

Yer yer  kazandığını saymazsak,

Kaybettin!

Hiç boşuna zorlama şartları

Bir balık gibi takılmışsın feleğin oltasına. 

İşin yok

Ve için üşüyor gerçekleri anımsadıkça.

Dar bir boğazdan 

Ancak sen geçirebilirsin kendini

Bedenin canilerin duvarına çarptıkça

Artacak zayiatın

Korkma!

Tabii ki yaşayacaksın, ölmedikçe.