Boş Kent
Sen giderken
Ben geliyormuşum
Bir kez daha uzak ara kaçırdım seni
Yine hepten yalnızım
Sen, mutlaka varlığınla güzelleştireceğin
Bir şehirdesin şimdi
Ben Ankara'da...
Ankara; yavan bir kalabalık
Ankara, yitik aşkların boş kenti.
İyisi Mi Uzak Duralım
Biz tanışsak olay olur biliyor musun? Hecelerine ayırıyorken Henüz yeni öğrendiğim ismini Diyarbakır Surlarından ölüme atlar gece, Dünya aydınlığa erişir Bunu kimse istemez, lanetleniriz. Duyuyor musun? Biz öpüşsek kolay hallolur sorunlar Çocuklar ekmek almaya giderken Ölmezler örneğin Dönmeyin davanızdan demiş oluruz emekçilere Onurlu duruşlarıyla sevilir direnişçiler, biz de seviniriz. İkimiz, toplum onay vermeden sevişsek Ne olur hiç düşünüyor musun? Ateş pahasına olur her şey Eşkıyalar şehre iner Katiller alkışlanır Biz taşa tutuluruz Faturayı bize keser hükümet, Deliririz. İyisi mi sen hiç çıkma yoluma, İyisi mi biz uzak duralım. İnsanlar bildiğin canavar, Kötüye yorarlar her şeyi, fişleniriz.
