Bir Cuma Günü

Jilet,
Zıpkın gibi bir geminin
Evladı olmalı
Ustasıymış işinin
Hiç canımı yakmadı
Bileklerimi doğrarken




Yoğun su altında
Aldım ölüm kararımı
Sulu boya paletindeki
Sulandırılmış kırmızıya
Döndü kanım
Yaşamım
Ayaklarımın altından
Akıp gitti banyo giderine
Tıkandı rögarlar
İnce düşüncelerimden
İnsanlara vermiş olduğum
Son rahatsızlıktır bu,
Özür dilemiyorum
Hiç kimseden




Durup dururken
Kimin aklına gelir ki
Yıkanırken ölmek?




Gerçi paltosunun önü
Hep yanlış ilikli,
Yarım akıllı
Ve aldanmaya ezelden gönüllü
Bir adamın
Normal olamazdı ölümü




Kaskatı bulmuşlar cesedimi,
Ölmüşüm
Kınadılar ve apar topar
Gömdüler bir cuma günü.










Bu blogdaki popüler yayınlar

Boş Kent

İyisi Mi Uzak Duralım

Aklıevvel