ersinkurt

Berrak ve bulanık Duygu ve mantık İyi ve kötü Cinlik ve saflık... Ne taraftan baksam  yanıldım, Yakıldım, Sustum, Pustum, Cevval yataklarda uyudum uyandım defaatle Kuram hep aynı Kızdım, Kırdım, Ateşe işedim Zehir içtim Safra kustum az evvel İşte böyle böyle delirdim Ucuz pazarlıklar Küçük hesaplar Uçuk fikirler duydum da çıldırdım aslen, Öylesine değil Bana kimlik sorma kapı kulu, Yorgunum... Sizler itinayla kap yalarken Ben berbat şehirler gördüm Kirli denizler, Kötü insanlar... Travma yaşamayım diye Hayallerime sarılsam da Aklım sarsıldı, Zor tutundum. Tekrar tekrar tutuldum gece yarılarına Bombok yaşamak mecburiyeti, Yaşamak mecburiyeti Nahoş, bomboş, bombok... Hayatın ve akışın Sesini kimler kıstı? Yalansız anlatıyorum her şeyi de Dinleyenler var, İnleyenler var, Lakin çıt yok.

Sonsuz göz, haya zırvalayan sandalyeler gibi Bakıyor Orta Doğu'ya Bi zahmet biriniz olsun görün artık yapay kan gölünü Kılıç balıkları denize dökülüyorlar oradan Akdeniz'e Kapkara bir utanç denizine... Dram geldi sınırımıza dayandı Ama vicdan nemize gerek? Boşuna zahmet edip çalmayın kapımızı Topyekûn yerdiğimiz Batı'ya döndük yüzümüzü Az ileriye taşındık Hiçbirimiz yokuz evde.

Senden açılınca konu, İkircikli düşüncelerim durmaksızın dövüyorlar Kale surlarımı Yaylım ateşi bitince Toz bulutuyla yazılan ismin hızla çekiliyor göndere Ne var ki bunları bilmene hiç gerek yok Ve bu yüzden kendimedir kızgınlığım, İfşa ettiğim için sırlarımı.