ersinkurt

Gün geçtikçe kaçıyor yaşama hevesim Elim yorganıma uzanmıyor Üşüyorum. Penceremde bir kuş titriyor Tir tir... Bir bir ortaya çıkıyor suçluların yüzleri Kimse kilit vuramaz dilime, Sövüyorum. Açıkça söylüyorum diye darılmasın ukalalar Ben de varım bu yarışta Ve herkes kadar ben de insanım. Bilgim dahilindedir, Ölüm bekletmez beni Zalimler randevularına sadıktır Ağlayacak değilim Dünyadan koptuğum için. Elimde bir gül Gidiyorum sonsuzluğa Açın yolları, açın Rezil dünyadan göçüyorsam da İnsan damarım yüzünden Beni üzen şeyler vardır lakin Çözemedim zenginliğin denklemini Rahatlığın formülünü bulamadım Merhem olamadım bir garibin borcuna Edepsizler çil çil altınları saçıyorken. Öte alemde yakanızdadır elim Aklınız varsa kaçın benden, kaçın! Meğerse bıçak sırtıymış yaşamak Hiç kimseler öğretmedi bunu bize Bir de insan içinde dolaşıyorsunuz hâlâ Uçuk mavi çizdirdiniz bulutları Güneşi sapsarı... Oysa böyle değilmiş gerçekler Utanın kendinizden be rez...

Bakışın ısıtmıyor artık içimi Ellerinde, herkese dokunmuşluğun günahı mevcut Ş imdi en çok iki yabancı olmayı isterdim seninle Gözlerimden silmek isterdim yüzünün izlerini Yâr, sayısız haram değmeseydi tenine Yalnızca gülüşün için bile sevebilirdim seni.

Doğdum, İstemeden tanışıklığım oldu hayatla Lakin barışıklığım asla!       Yalpaladım Yasaklandım ve büyüdüm Büyümek neyse artık... Belkim zorlu bir dikitti Belkim onurlu bir sarkıt.       Yoruldum! Durduk yere canım yandı ağladım Yo yo, yalan söyledim Yüreğim paramparça oldu ayrılıklardan Zaten öyle olmaz hiç Durduk yere canı yanmaz insanın       Sağanaktı, Bekledim saçak altlarında yağmurun dinmesini Korundum yağmurdan, doludan, kardan... Kaçındım uğursuzdan musibetten beladan... Islanmadım, uslandım! Açtım, Açıktaydım çok vakit Kararttım gözümü topluluğa karıştım Fakat alışamadım insanın insana ettiği zulme Zalimle, zorbayla savaştım.       Tiksindim tiksinilecek ne varsa Kaçtım her şeyden bir gün İnsanlardan uzaklaştım Ama uzaklaşmak da fayda etmedi yaşamama Geldi, yatağımda buldu ölüm Yaşarmış gibi yapıyorken hep Geceleyin, gerçekten öldüm.       ...